Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обвальный

абвальны

обвальный дефицит — абвальны дэфіцыт

обвальная преступность — абвальная злачыннасць

обвальщик

спец. абвальшчык, -ка муж.

обвалянный

(во что) укачаны, (чем) аблеплены, мног. пааблепліваны, абсыпаны, мног. паабсыпаны

обвалять

совер. укачаць (у што), абляпіць, мног. пааблепліваць (чым), абсыпаць, мног. паабсыпаць (чым)

обвалять в муке — укачаць у муку (абсыпаць мукой)

обвалять в снегу — абляпіць снегам

обваляться

укачацца, абляпіцца, абсыпацца

обваренный

1) абвараны, мног. паабварваны

2) запараны

3) апараны

см. обварить

обваривание

1) абварванне, -ння ср.

2) запарванне, -ння ср.

3) апарванне, -ння ср.

см. обваривать

обваривать

несовер.

1) (обдавать кипятком) абварваць

2) (заливать кипятком) запарваць

3) (обжигать, ошпаривать) апарваць

обвариваться

1) (обжигаться кипятком) апарвацца

2) страд. абварвацца

запарвацца

апарвацца

см. обваривать

обварить

совер.

1) (обдать кипятком) абварыць, мног. паабварваць

2) (залить кипятком) запарыць

3) (обжечь, ошпарить) апарыць

обварить себе руку — апарыць сабе руку