Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

колесопрокатный

тех. колапракатны

колесопрокатчик

колапракатчык, -ка муж.

колет

воен. калет, -та муж.

колеть

несовер.

1) (мёрзнуть) обл. калець, дубець, карчанець

2) (о животных) прост. здыхаць

колечко

ср. уменьш.

1) колца, -ца ср.

2) (перстень) пярсцёнак, -нка муж.

колея

1) каляіна, -ны жен.

2) ж.-д. каляя, -ляі жен.

войти в колею — увайсці ў каляіну

выбить из колеи — выбіць з каляіны

колёсико

кольца, -ца ср., обл. колца, -ца ср.

колёсный

колавы

колёсная мазь — каламазь, (отработанная) каланіца

коли

(коли, коль) союз уст., прост. калі, як

коль скоро книжн. уст. — як толькі

колибри

зоол. калібры нескл., муж., жен.