Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

злодействовать

несовер. ліхадзейнічаць

рабіць злачынства

злодеяние

злачынства, -ва ср., ліхадзейства, -ва ср.

зложелатель

уст. злозычлівец, -ліўца муж.

зласлівец, -ліўца муж.

ліхадум, -ма муж.

зложелательный

уст. злозычлівы

зласлівы

ліхадумны

зложелательство

ср. уст. злозычлівасць, -ці жен.

зласлівасць, -ці жен.

ліхадумства, -ва ср.

злой

1) (проникнутый злом) злы

(недобрый) ліхі

злой человек — злы (ліхі) чалавек

злая шутка — злы жарт

2) (злобный) злосны

(сердитый) сярдзіты

злой характер — злосны характар

он зол на вас — ён злосны (сярдзіты) на вас

3) (свирепый, жестокий) люты

злые комары — лютыя камары

злой мороз — люты мароз

злая собака — паганы сабака, злы сабака

злой гений — злы геній

злая година — ліхая часіна

злая доля — ліхая (цяжкая, горкая) доля

злокачественность

мед. злаякаснасць, -ці жен.

злокачественный

злаякасны

злокачественная опухоль — злаякасная пухліна

злоключение

ср. ліхтуга, -гі жен., ліхая прыгода

(несчастье) няшчасце, -ця ср.

злокозненно

нареч. уст. каварна, зламысна