Verbum

заверительница

завяральніца, -цы жен.

заверить

совер.

1) (уверить) запэўніць

2) (удостоверить) заверыць, засведчыць, пасведчыць

завернуть

совер.

1) (обернуть, упаковать) загарнуць, мног. пазагортваць

запакаваць, мног. пазапакоўваць

закруціць, мног. пазакручваць, укруціць, мног. паўкручваць

завінуць, захінуць

2) (свернуть в сторону) завярнуць, мног. пазаварочваць, павярнуць

3) (завинтить) закруціць, мног. пазакручваць

4) (загнуть кверху, назад) загнуць, мног. пазагінаць

закруціць, мног. пазакручваць

(подол, рукава) закасаць, мног. пазакасваць

(о штанинах — ещё) падкасаць, мног. пападкасваць

(полы) захінуць, мног. пазахінаць

5) разг. (зайти куда-либо) зайсці

(заехать) заехаць

(заглянуть) заглянуць

(наведаться) завітаць

завернуться

1) (закутаться) закруціцца, мног. пазакручвацца, укруціцца, мног. паўкручвацца

завінуцца, захінуцца

2) (загнуться) загнуцца, мног. пазагінацца

закруціцца, мног. пазакручвацца

закасацца, мног. пазакасвацца

падкасацца, мног. пападкасвацца

захінуцца, мног. пазахінацца

3) (плотно завинтиться) закруціцца, мног. пазакручвацца

заверстать

совер. типогр. завярстаць

завертеть

совер. в разн. знач. закруціць

завертеться

закруціцца

завершать

несовер. завяршаць

завершаться

возвр., страд. завяршацца

завершающий

1) прич. які (што) завяршае

2) прил. завяршальны