рыск
муж. мор., ав., охот. рыск, род. рыску муж., рысканне, -ння ср.
рыскание
1) шныранне, -ння ср.
гойсанне, -ння ср., беганне, -ння ср.
2) шнаранне, -ння ср., шныранне, -ння ср., шныпаранне, -ння ср.
беганне, -ння ср.
3) рысканне, -ння ср.
см. рыскать
рыскать
несовер.
1) (бегать в поисках кого-чего-либо — о животных) шнырыць
(лазить, ходить, ездить, бегать в поисках кого-чего-либо — о людях) разг. гойсаць, бегаць
2) (искать, в том числе и глазами) разг. шнарыць, шнырыць, шныпарыць
(перебегать с одного предмета на другой, высматривая что-либо — о глазах) бегаць, шнарыць, шныпарыць, шнырыць
рыскать глазами — шнарыць (шнырыць, шныпарыць) вачамі
глаза постового рыскали по посетителю — вочы паставога бегалі (шнарылі, шнырылі, шныпарылі) па наведвальніку
3) мор., ав. рыскаць
рыскливость
мор., ав. рысклівасць, -ці жен.
рыскнуть
совер. однокр. мор., ав. рыскнуць
рысковой
рысковой якорь мор. — рыскавы якар
рысца
жен. разг. трушок, -шка муж.
перейти с рысцы на шаг — перайсці з трушка на шаг
рысцой
нареч. разг. трушком
бежать рысцой — бегчы трушком
рысь
I зоол. рысь,
род. рысі
жен.
II (бег) рысь,
род. рысі
жен.
перевести лошадь на рысь — перавесці каня на рысь