Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прель

прэль, род. прэлі жен.

прельститель

уст. спакуснік, -ка муж.

прельстительница

спакусніца, -цы жен.

прельстительный

уст.

1) (соблазнительный) спакуслівы

2) (привлекательный) прывабны

(очаровательный) чароўны

прельстить

совер.

1) (соблазнить) спакусіць

2) уст. (привлечь) прывабіць

(очаровать) зачараваць

прельститься

1) (соблазниться) спакусіцца

2) уст. (увлечься) захапіцца

(влюбиться) закахацца, улюбіцца

прельщать

несовер.

1) (соблазнять) спакушаць

2) (привлекать) вабіць

(очаровывать) зачароўваць, чараваць

прельщаться

1) (соблазняться) спакушацца

2) уст. (увлекаться) захапляцца

(влюбляться) улюбляцца

3) страд. спакушацца

вабіцца, зачароўвацца, чаравацца

см. прельщать

прельщение

ср.

1) (действие) спакушэнне, -ння ср.

зачароўванне, -ння ср., чараванне, -ння ср.

см. прельщать

2) (соблазн) спакуса, -сы жен.

(чары) чары, -раў ед. нет

прельщённый

1) спакушаны

2) прываблены

зачараваны

см. прельстить