Verbum

изжить

совер.

1) зжыць

(искоренить) выкараніць

2) (выйти из употребления) выйсці з ужытку

(отмереть) адмерці

изжога

пякотка, -кі жен., обл. печая, -чаі жен., обл. пячайка, -кі жен.

иззелена

нареч. зеленавата

иззелена-синий — зеленавата-сіні

иззеленённый

вызеленены, пазяленены

иззеленить

совер. разг. вызеленіць, пазеляніць

иззелениться

разг. вызеленіцца, пазеляніцца

иззубренный

разг. вышчарблены, мног. павышчэрбліваны, мног. павызубліваны

иззубривать

несовер. разг. вышчэрбліваць, вызубліваць

иззубриваться

возвр., страд. вышчэрблівацца, вызублівацца

иззубрить

совер. разг. вышчарбіць, мног. павышчэрбліваць, вызубіць, мног. павызубліваць