Verbum

приживать

несовер. разг. прыжываць

приживаться

несовер.

1) прыжывацца

(осваиваться) асвойвацца

(привыкать) прывыкаць

2) (о растениях) прыжываць, прыжывацца

(приниматься) прымацца

приживить

совер. прыжывіць

(прирастить) прырасціць

приживиться

прыжыць, мног. папрыжываць, прыжыцца, мног. папрыжывацца

(прирасти) прырасці, мног. папрырастаць

(срастись) зрасціся, мног. пазрастацца

приживка

жен. разг.

1) (действие) прыжыўленне, -ння ср.

прырошчванне, -ння ср.

см. приживить

2) (состояние) прыжыванне, -ння ср.

прырастанне, -ння ср.

зрастанне, -ння ср.

см. приживиться

приживление

ср.

1) (действие) прыжыўленне, -ння ср.

прырошчванне, -ння ср.

см. приживить

2) (состояние) прыжыванне, -ння ср.

прырастанне, -ння ср.

зрастанне, -ння ср.

см. приживиться

приживлённый

прыжыўлены

прырошчаны

приживлять

несовер. прыжыўляць

(приращивать) прырошчваць

приживляться

1) прыжываць, прыжывацца

(прирастать) прырастаць

(срастаться) зрастацца

2) страд. прыжыўляцца

прырошчвацца

см. приживлять

прижигание

прыпяканне, -ння ср.