Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгджзийклмнопрстфхцчшщя-

основоположный

асноўны, паложаны ў аснову

основщик

текст. асноўшчык, -ка муж.

основщица

асноўшчыца, -цы жен.

основы

мн. асновы

основы марксизма-ленинизма — асновы марксізму-ленінізму

основы химии — асновы хіміі

основывать

несовер.

1) асноўваць

2) (учреждать) засноўваць

3) (обосновывать) абгрунтоўваць, грунтаваць

основывать свои выводы на фактах — грунтаваць свае вывады на фактах

см. основать

основываться

1) асноўвацца

2) (базироваться) грунтавацца

3) страд. асноўвацца

засноўвацца

абгрунтоўвацца, грунтавацца

см. основывать

Осоавиахим

(Общество содействия обороне, авиационному и химическому строительству СССР) ист. Асаавіяхім, -ма муж. (Таварыства садзейнічання абароне, авіяцыйнаму і хімічнаму будаўніцтву СССР)

осоавиахимовский

асаавіяхімаўскі

особа

в разн. знач. асоба, -бы жен.

особенно

нареч. асабліва