Verbum

основательный

1) (обоснованный) абгрунтаваны

(дельный) слушны

(веский) важкі

(разумный) разумны

2) (вдумчивый, серьёзный) грунтоўны

сур’ёзны

3) (о человеке) паважны, сталы

(серьёзный) сур’ёзны

4) (прочный) моцны

5) (большой по размеру, весу) разг. здаровы, ладны

основать

совер.

1) аснаваць

2) (учредить) заснаваць

основать музей — заснаваць музей

3) (обосновать) абгрунтаваць

см. основывать

основаться

1) заснавацца

2) (обосноваться) абаснавацца

основное

сущ. асноўнае, -нага ср.

в основном — у асноўным

основной

асноўны

основной закон — асноўны закон

основной капитал — асноўны капітал

основный

I хим. асноўны

протравы основные и кислотные — пратравы асноўныя і кіслотныя

II текст. асноўны

основные нити — асноўныя ніткі

основополагающий

прил. книжн. асноватворны

асноўны

основоположение

ср. асноўныя прынцыпы

основоположник

заснавальнік, -ка муж.

основоположница

заснавальніца, -цы жен.