прорубиться
1) в разн. знач. прасячыся
прорубиться сквозь чащу леса — прасячыся праз гушчар лесу
конница прорубилась сквозь ряды неприятеля — конніца прасеклася праз рады непрыяцеля
2) горн. прарубіцца
прорубка
жен.
1) прасячэнне, -ння ср.
(неоконч. действие) прасяканне, -ння ср.
2) прарубка, -кі жен., прарубліванне, -ння ср.
см. прорубать
прорубленный
1) прасечаны, мног. папрасяканы
2) прарублены
см. прорубить
прорубь
палонка, -кі жен.
проламка, -кі жен., обл. пелька, -кі жен.
проруха
жен. разг. (ошибка) памылка, -кі жен.
промах, -ху муж.
и на старуху бывает проруха посл. — конь на чатырох нагах, і то спатыкаецца
прорыв
в разн. знач. прарыў, -рыву муж.
прорыв плотины — прарыў плаціны
прорыв фронта воен. — прарыў фронту
ликвидировать прорыв перен. — ліквідаваць прарыў
прорывать
I несовер. (к прорвать)
1) (продырявливать) прарываць, прадзіраць
2) в др. знач. прарываць
см. прорвать
II несовер. (к прорыть) пракопваць
(рылом — о животных) прарываць
прорываться
I несовер.
1) (продырявливаться) прарывацца, прадзірацца
2) в др. знач. прарывацца
3) страд. прадзірацца
прарывацца
см. прорывать I
II несовер. возвр., страд. пракопвацца
прарывацца
см. прорыться 1, прорывать II
прорывка
жен.
1) пракопка, -кі жен., пракопванне, -ння ср., капанне, -ння ср.
см. прорывать II
2) с.-х. прарыўка, -кі жен., прарэджванне, -ння ср.
прорывка всходов сахарной свёклы — прарэджванне (прарыўка) усходаў цукровых буракоў