Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

казначейша

уст. казначэіха, -хі жен.

казнённый

(умерщвлённый) пакараны смерцю

казнить

1) совер. (смертной казнью) пакараць смерцю

2) несовер. (смертной казнью) караць смерцю

3) перен. караць

(мучить) мучыць

(бичевать) бічаваць

казниться

несовер. мучыць сябе, мучыцца

(раскаиваться) каяцца

казнокрад

казнакрад, -да муж.

казнокрадство

казнакрадства, -ва ср.

казнохранилище

офиц. казнасховішча, -шча ср.

казнь

1) (смертная) пакаранне смерцю, смяротная кара

предать казни — пакараць смерцю

2) перен. кара, -ры жен.

(страдание) пакута, -ты жен., мука, -кі жен.

казнь египетская — кара егіпецкая

казуализм

филос. казуалізм, -му муж.

казуальный

филос. казуальны