Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завербование

завербаванне, -ння ср.

(неоконч. действие) завярбоўванне, -ння ср.

завербованный

завербаваны

завербовать

совер. завербаваць

завербоваться

завербавацца

завербовывать

несовер. завярбоўваць

завербовываться

возвр., страд. завярбоўвацца

заверение

(уверение) запэўненне, -ння ср.

(неоконч. действие) запэўніванне, -ння ср.

заверенный

1) запэўнены

2) завераны, засведчаны

см. заверить

заверещать

совер. заверашчаць

заверитель

завяральнік, -ка муж.