Verbum

единомышленник

1) аднадумец, -мца муж., аднамыснік, -ка муж.

2) (сообщник) супольнік, -ка муж.

единонаследие

ср. юр. адзінаспадчыннасць, -ці жен.

единоначалие

адзінаначалле, -лля ср.

единоначальник

адзінаначальнік, -ка муж.

единоначальный

адзінаначальны

единообразие

ср. аднолькавасць, -ці жен., аднастайнасць, -ці жен.

единообразно

нареч. аднолькава, аднастайна

единообразный

аднолькавы, аднастайны

единоплеменник

книжн. аднапляменнік, -ка муж.

единоплеменница

аднапляменніца, -цы жен.