движение
ср.
1) в разн. знач. рух, род. руху муж.
нет материи без движения и движения без материи — няма матэрыі без руху і руху без матэрыі
движение машины — рух машыны
уличное движение — вулічны рух
вращательное движение — вярчальны рух
поступательное движение — паступальны рух
служба движения — служба руху
вольные движения спорт. — вольныя рухі
2) перен. (общественное) рух, род. руху муж.
(волнение) хваляванне, -ння ср.
революционное движение — рэвалюцыйны рух
движение умов — хваляванне розумаў
3) (побуждение) рух, род. руху муж.
(порыв) парыў, -рыву муж.
душевное движение — душэўны рух, душэўны парыў
движимость
жен. юр. рухомая маёмасць
рухомасць, -ці жен.
движимый
1) прич. (охваченный) ахоплены
апанаваны
движимый чувством сострадания — ахоплены (апанаваны) пачуццём спагады
2) прил. юр. рухомы
движимое имущество — рухомая маёмасць
движущий
рухаючы
движущие силы революции — рухаючыя сілы рэвалюцыі
двинуть
совер.
1) (переместить) пасунуць
(толкнуть) штурхнуць, пхнуць
2) (пошевелить) паварушыць, варухнуць, крануць
3) (заставить идти вперёд, направить) рушыць
4) перен. рушыць
двинуть работу — рушыць работу
5) (ударить) прост. стукнуць, урэзаць