Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разбережённый

1) развярэджаны, раздражнёны, раз’ятраны, расцвелены

2) перен. растрывожаны, расхваляваны

3) перен. раздражнёны

см. разбередить

разбереживать

несовер.

1) (вызывать боль) развярэджваць, раздражняць, раз’ятрываць, расцвельваць

разбереживать рану — развярэджваць (раздражняць, раз’ятрываць, расцвельваць) рану

2) перен. (тревожить, волновать) растрывожваць, хваляваць

разбереживать душу — растрывожваць (хваляваць) душу

3) перен. (возбуждать, усиливать) раздражняць

разбереживать злобу — раздражняць злосць

разбереживаться

1) (становиться разбережённым) разг. развярэджвацца, раздражняцца, раз’ятрывацца, расцвельвацца

2) страд. развярэджвацца, раздражняцца, раз’ятрывацца, расцвельвацца

растрывожвацца, хвалявацца

см. разбереживать

разбивание

разбіванне, -ння ср.

паралізаванне, -ння ср.

разменьванне, -ння ср.

разладжванне, -ння ср.

см. разбивать

разбивать

несовер. в разн. знач. разбіваць

(о параличе — ещё) паралізаваць

(о деньгах — ещё) прост. разменьваць

(расстраивать — ещё) разладжваць

см. разбить

разбиваться

1) разбівацца

см. разбиться

2) страд. разбівацца

паралізавацца

разменьвацца

разладжвацца

см. разбивать

разбивка

в разн. знач. разбіўка, -кі жен.

разбивка сада — разбіўка саду

разбивка на слоги — разбіўка на склады

разбивка на местности — разбіўка на мясцовасці

см. разбивать

разбивной

разбіўны

разбинтованный

разбінтаваны, мног. паразбінтоўваны

разбинтовать

совер. разбінтаваць, мног. паразбінтоўваць