Verbum

предшествующее

сущ. папярэдняе, -няга ср.

предшествующий

1) прич. які (што) папярэднічае

які (што) ёсць (перад чым)

які (што) адбываецца (перад чым)

які (што) здараецца (перад чым)

см. предшествовать

2) прил. папярэдні

предъюбилейный

перад’юбілейны

предъявитель

прад’яўнік, -ка муж.

чек с уплатой на предъявителя — чэк з выплатам на прад’яўніка

предъявительница

прад’яўніца, -цы жен.

предъявительский

прад’яўнічы

предъявительский чек — прад’яўнічы чэк

предъявить

совер. прад’явіць

(показать) паказаць

предъявить пропуск — прад’явіць (паказаць) пропуск

предъявить требование — прад’явіць патрабаванне

предъявить чек — прад’явіць чэк

предъявление

ср. прад’яўленне, -ння ср.

паказ, -зу муж., паказванне, -ння ср.

предъявленный

прад’яўлены

(показанный) паказаны

предъявлять

несовер. прад’яўляць

(показывать) паказваць

см. предъявить