Verbum

приданный

1) (усиленный, прибавленный) прыдадзены, дададзены

2) (сообщённый чему-либо) прыдадзены, нададзены

3) воен. прыдадзены

см. придать

приданое

ср.

1) пасаг, -гу муж.

2) (комплект белья) прыданае, -нага ср.

придатковый

прыдаткавы

придаток

в разн. знач. прыдатак, -тка муж.

придаточный

прыдатачны, прыдаткавы

придаточное предложение грам. — даданы сказ

придать

совер.

1) (усилить, прибавить) прыдаць, дадаць

2) (сообщить качество, свойство, вложить какой-либо смысл) прыдаць, надаць

см. придавать

придача

жен.

1) (действие) дадаванне, -ння ср., дадача, -чы жен.

прыдаванне, -ння ср., прыдача, -чы жен.

2) (то, что придано) прыдатак, -тку муж., дадача, -чы жен.

(прибавка) прыдача, -чы жен., дадатак, -тку муж.

в придачу — у прыдачу (у дадатак)

придвигать

несовер.

1) прысоўваць

(пододвигать) падсоўваць

2) (сроки) прыбліжаць, набліжаць

придвигаться

1) прысоўвацца

падсоўвацца

2) прыбліжацца, набліжацца

см. придвинуться

3) страд. прысоўвацца

падсоўвацца

прыбліжацца, набліжацца

см. придвигать

придвижной

прыстаўны, прысоўны