прокажённый
1) прил. пракажоны
2) сущ. пракажоны, -нага муж.
проказа
I мед. праказа,
-зы жен.
II жен. штука,
-кі жен.
(шалость) свавольства, -ва ср.
детские проказы — дзіцячае свавольства
всё от твоих проказ! — усё ад тваіх штук!
меня так и подмывало устроить какую-либо проказу — мне так і карцела зрабіць (урэзаць) якую-небудзь штуку
проказить
несовер. разг. см. проказничать
проказливость
свавольнасць, -ці жен., пракудлівасць, -ці жен., гарэзлівасць, -ці жен.
проказливый
разг. свавольны, пракудлівы, гарэзлівы, гарэзны
проказник
разг. свавольнік, -ка муж., пракуда, -ды муж., гарэза, -зы муж., гарэзнік, -ка муж.
проказница
свавольніца, -цы жен., пракуда, -ды жен., гарэза, -зы жен., гарэзніца, -цы жен.
проказничать
несовер. сваволіць, пракудзіць, гарэзаваць, гарэзіць, гарэзнічаць
прокалённый
1) загартаваны
2) нагрэты, напечаны, напалены
см. прокалить