Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пригулять

совер. прост. нагуляць

придавать

несовер.

1) (усиливать, прибавлять) прыдаваць, дадаваць

придавать энергии — прыдаваць (дадаваць) энергіі

придавать бодрости — прыдаваць (дадаваць) бадзёрасці

придавать уверенности — прыдаваць (дадаваць) упэўненасці

2) (сообщать какое-либо качество, свойство, вкладывать какой-либо смысл) прыдаваць, надаваць

лак придавал мебели блеск — лак прыдаваў (надаваў) мэблі бляск

придавать серьёзное выражение своему лицу — прыдаваць сур’ёзны выраз свайму твару

я не придавал этому никакого значения — я не прыдаваў гэтаму ніякага значэння

придаваться

страд.

1) прыдавацца, дадавацца

2) прыдавацца, надавацца

см. придавать

придавить

совер.

1) прыдушыць, мног. папрыдушваць

(прижать) прыціснуць, мног. папрыціскаць

2) перен. прост. прыгнесці, прыгнясці, мног. папрыгнятаць

придавленность

прыгнечанасць, -ці жен.

придавленный

1) прыдушаны, мног. папрыдушваны

(прижатый) прыціснуты, мног. папрыцісканы

2) перен. прыгнечаны, мног. папрыгнятаны

придавливать

несовер.

1) прыдушваць

(прижимать) прыціскаць

2) перен. прыгнятаць

придавливаться

страд.

1) прыдушвацца

прыціскацца

2) прыгнятацца

см. придавливать

придание

наданне, -ння ср.

придание законной силы юр. — наданне законнай сілы

приданница

жен. уст. нявеста з пасагам