Verbum

предузнаваться

страд. даведвацца

прадугадвацца

предузнать

совер. книжн. уст. даведацца (наперад)

(предугадать) прадугадаць

предуказание

ср. книжн. уст. указанне, -ння ср., загад, -ду муж.

предумышленно

нареч. уст. наўмысна, наўмысля

предумышленность

уст. наўмыснасць, -ці жен.

предумышленный

наўмысны

предумышленный поступок — наўмысны ўчынак

предупредительно

нареч. (любезно) ласкава, міла

(вежливо) далікатна, ветліва

(внимательно) уважліва

(услужливо) паслужліва

(искательно) лісліва

см. предупредительный 1

предупредительность

ласкавасць, -ці жен.

далікатнасць, -ці жен., ветлівасць, -ці жен.

уважлівасць, -ці жен.

паслужлівасць, -ці жен.

ліслівасць, -ці жен.

см. предупредительный 1

предупредительный

1) (любезный) ласкавы, мілы

(вежливый) далікатны, ветлівы

(внимательный) уважлівы

(услужливый) паслужлівы

(искательный) ліслівы

предупредительный человек — ласкавы (ветлівы, прыязны, далікатны, уважлівы) чалавек

предупредительное отношение — ласкавыя (далікатныя, добразычлівыя, уважлівыя, паслужлівыя) адносіны

2) (заранее извещающий) папераджальны

паведамляльны

предупредительный сигнал — папераджальны сігнал

3) (предохранительный) папераджальны

предупредительный ремонт — папераджальны рамонт

предупредить

совер.

1) (заранее известить) папярэдзіць

паведаміць (зараней)

перасцерагчы (ад чаго)

предупредить об опасности — папярэдзіць аб небяспецы, перасцерагчы ад небяспекі

2) (предотвратить) прадухіліць

адхіліць

папярэдзіць

предупредить пожар — прадухіліць (папярэдзіць) пажар

предупредить несчастье — прадухіліць (папярэдзіць) няшчасце

3) (опередить) апярэдзіць, выперадзіць

предупредить события — апярэдзіць (выперадзіць) падзеі