Verbum

миротворный

уст. міратворны

миротворческий

уст. міратворчы

мирра

бот. міра, -ры жен.

мирровый

міравы

мирский

(к Мир) мірскі

мирской

1) уст. (людской) людскі

мирская молва — людская гаворка, пагалоска

2) (светский) свецкі, людскі

мирские дела — свецкія (людскія) справы

мирская суета — людская марнасць

3) ист. грамадскі

мирская изба — зборня

мирская сходка — сход грамады, вясковы сход

мирт

бот. мірт, род. мірта муж. (о древесине и собир.) мірту муж.

мирта

жен. бот. см. мирт

миртовые

мн. сущ. бот. міртавыя, -вых

миртовый

міртавы