Verbum

прозвание

ср. празванне, -ння ср.

(прозвище, кличка) мянушка, -кі жен.

прозванный

празваны

прозвать

совер. (дать прозвище) празваць, даць мянушку (каму)

прозваться

(получить прозвище) прост. празвацца, атрымаць мянушку

прозвенеть

совер. празвінець

прозвище

ср. мянушка, -кі жен.

прозвонить

совер. празваніць

прозвучать

совер. в разн. знач. прагучаць

прозвякать

совер. прабразгаць

прозевать

совер. разг.

1) прапазяхаць

прозевал весь вечер — прапазяхаў увесь вечар

2) перен. празяваць, прапусціць

правароніць

прамаргаць

прозевать автобус — празяваць (прапусціць, правароніць, прамаргаць) аўтобус