Verbum

челночный

I чоўнавы

см. челнок I

II чаўночны, чаўнаковы

см. челнок II

челночная дипломатия — чаўночная дыпламатыя

чело

I ср. уст. поэт. чало, род. чала ср.

лоб, род. ілба и (после гласных) лба муж.

бить челом — біць чалом

II ср. (отверстие печи) чалеснікі, -каў ед. нет

челобитная

ист. чалабітная, -най жен.

челобитчик

ист. чалабітчык, -ка муж.

челобитчица

чалабітчыца, -цы жен.

челобитье

ист. чалабіцце, -цця ср.

человек

1) чалавек, -ка муж.

молодой человек — малады чалавек

деловой человек — дзелавы чалавек

пять человек — пяць чалавек

2) (официант) уст. афіцыянт, -та муж.

(слуга) слуга, -гі муж.

(дворовый) дваровы, -вага муж.

человековедение

чалавеказнаўства, -ва ср.

человековедческий

чалавеказнаўчы

человеколюбец

книжн. чалавекалюбец, -бца муж.