Verbum

правильщица

правільшчыца, -цы жен.

правитель

1) правіцель, -ля муж.

(властелин) валадар, -ра муж.

2) (управляющий) ист. кіраўнік, -ка муж.

(заведующий) загадчык, -ка муж.

правительница

правіцельніца, -цы жен.

правительственный

урадавы

правительство

ср. урад, -да муж.

правительствующий

уст. правячы

правительствующий сенат — правячы сенат

править

1) (управлять страной, государством и т.п.) правіць

(руководить) кіраваць

править страной — правіць (кіраваць) краінай

2) (лодкой, автомобилем, лошадьми и т.п.) кіраваць

1) (исправлять ошибки) правіць, папраўляць, выпраўляць

2) (вправлять вывихнутое) прост. упраўляць

3) (выпрямлять) спец. выпростваць, выраўноўваць

4) (бритву) напраўляць наводзіць

(точить) вастрыць

5) (совершать, отправлять) уст. правіць

(тризну и т.п.) спраўляць

правиться

несовер. страд.

1) правіцца, папраўляцца, выпраўляцца

2) упраўляцца

3) выпроствацца, выраўноўвацца

4) напраўляцца, наводзіцца

вастрыцца

5) правіцца

спраўляцца

см. править II

правка

жен.

1) праўка, -кі жен., папраўленне, -ння ср., выпраўленне, -ння ср.

2) выпростванне, -ння ср., выраўноўванне, -ння ср.

3) напраўка, -кі жен., наводка, -кі жен.

вастрэнне, -ння ср.

см. править II 1, 3, 4

правленец

разг. праўленец, -ленца муж.