Verbum

знахарить

несовер. знахарыць, чараваць

шаптаць

знахарка

знахарка, -кі жен., чараўніца, -цы жен.

шаптуха, -хі жен.

знахарский

знахарскі, чараўніцкі

знахарство

знахарства, -ва ср., чараўніцтва, -ра ср.

знахарь

знахар, -ра муж., чараўнік, -ка муж.

шаптун, -на муж.

значащий

1) прич. які (што) значыць

2) прил. значны

значащие элементы речи лингв. — значныя элементы мовы

значение

значэнне, -ння ср.

значимость

значнасць, -ці жен.

(важность) важнасць, -ці жен.

(значение) значэнне, -ння ср.

значимый

значны

(важный) важны

значимые слова лингв. — значныя словы

значит

вводн. сл. разг. значыць, значыцца