Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закалить

совер. прям., перен. загартаваць, мног. пазагартоўваць

закалиться

загартавацца, мног. пазагартоўвацца

закалка

жен.

1) (действие) гартаванне, -ння ср., загартоўка, -кі жен.

2) (состояние, свойство) гарт, род. гарту муж., загартоўка, -кі жен.

закалочный

тех. загартовачны, гартавальны

закалывание

1) заколванне, -ння ср.

2) прыколванне, -ння ср., прышпільванне, -ння ср.

см. закалывать

закалывать

несовер.

1) заколваць, калоць

2) (прикреплять) прыколваць, прышпільваць

закалываться

1) заколвацца

2) (прикрепляться) прыколвацца, прышпільвацца

см. заколоться

3) страд. заколвацца

прыколвацца, прышпільвацца

см. закалывать

закальщик

мет. загартоўшчык, -ка муж.

закалять

несовер. прям., перен. гартаваць, загартоўваць

закаляться

возвр., страд. гартавацца, загартоўвацца