Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зажигание

запальванне, -ння ср.

зажигатель

тех. запальнік, -ка муж.

зажигательно

нареч. горача, з запалам

зажигательность

жен. запальнасць, -ці жен., запал, -лу муж.

зажигательный

1) запальны

зажигательные бомбы — запальныя бомбы

зажигательный шнур — запальны шнур

зажигательное стекло — запальнае шкло

2) перен. гарачы, палымяны

зажигательная речь — гарачая (палымяная) прамова

зажигать

несовер. прям., перен. запальваць

(воодушевлять — ещё) натхняць

зажигаться

1) запальвацца

загарвацца

(воодушевляться — ещё) натхняцца

2) страд. запальвацца, натхняцца

зажиленный

прост. зажылены, прысвоены

зажиливать

несовер. зажыльваць, прысвойваць

зажилить

совер. зажыліць, прысвоіць