Verbum

единодержавный

уст. адзінаўладны, самаўладны

единодушие

ср. аднадушнасць, -ці жен.

единодушно

нареч. аднадушна

единодушный

аднадушны

единодушное решение — аднадушнае рашэнне

единожды

нареч. уст.

1) (один раз) раз, адзін раз

единожды в жизни — (адзін) раз у жыцці

не единожды — не (адзін) раз

2) (однажды, как-то раз) раз, аднаго разу, неяк аднойчы

3) (в сочетании с числ.) адзін на…

единожды два — адзін на два

единокровный

уст. адзінакроўны

единоличник

аднаасобнік, -ка муж.

единоличница

аднаасобніца, -цы жен.

единолично

нареч.

1) аднаасобна

2) асабіста, індывідуальна

единолично решить — асабіста (індывідуальна) рашыць

единоличный

1) аднаасобны

единоличное хозяйство — аднаасобная гаспадарка

2) асабісты, індывідуальны

единоличное решение — асабістае (індывідуальнае) рашэнне