Verbum

дрога

(в телеге) трайня, -ні жен.

дроги

дрогі, род. дрогаў ед. нет, панарад, -да муж.

Дрогичин

г. Драгічын, -на муж.

дрогичинский

драгічынскі

Дрогичинский район

Драгічынскі раён

дрогнуть

I несовер. (зябнуть) зябнуць, мёрзнуць

II совер.

1) здрыгануцца

страсянуцца

(задрожать) задрыжаць

(пошевельнуться) зварухнуцца

голос дрогнул — голас задрыжаў

рука не дрогнет — рука не задрыжыць

у него дрогнули брови — у яго зварухнуліся бровы

2) (прийти в смятение) завагацца

(пошатнуться) пахіснуцца

(податься) падацца

(не выдержать) не вытрымаць

неприятель дрогнул и начал отступать — вораг не вытрымаў і пачаў адступаць

толпа дрогнула и потеснилась назад — натоўп пахіснуўся і падаўся назад

Дрогобыч

г. Драгобыч, -ча муж.

дрогобычский

драгобыцкі

дрожание

дрыжанне, -ння ср.

(трепетание) трымценне, -ння ср.

дрожательный

спец. дрыжальны

дрыжлівы

дрожательный паралич мед. — дрыжальны (дрыжлівы) параліч