догнить
совер. дагнісці, дагніць, мног. падагніваць
договаривать
несовер. дагаворваць, дагаварваць
договариваться
1) (условливаться) дагаворвацца, дагаварвацца, дамаўляцца
2) в др. знач. дагаворвацца, дагаварвацца
см. договориться 2
договаривающийся
1) прич. які (што) дагаворваецца, які (што) дагаварваецца, які (што) дамаўляецца
2) прил. дагаворны
договаривающиеся стороны дипл. — дагаворныя бакі
договор
муж. дагавор, -ру и (о документе) дагавор, -ра муж.
(условие) умова, -вы жен.
мирный договор — мірны дагавор
договор о ненападении — дагавор аб ненападзенні
торговый договор — гандлёвы дагавор
договор о взаимопомощи — дагавор аб узаемадапамозе
гарантийный договор — гарантыйны дагавор
договорённость
дагаворанасць, -ці жен., дамоўленасць, -ці жен.