Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

догнивание

дагніванне, -ння ср.

догнивать

несовер. дагніваць

догнить

совер. дагнісці, дагніць, мног. падагніваць

договаривать

несовер. дагаворваць, дагаварваць

договариваться

1) (условливаться) дагаворвацца, дагаварвацца, дамаўляцца

2) в др. знач. дагаворвацца, дагаварвацца

см. договориться 2

договаривающийся

1) прич. які (што) дагаворваецца, які (што) дагаварваецца, які (што) дамаўляецца

2) прил. дагаворны

договаривающиеся стороны дипл. — дагаворныя бакі

договор

муж. дагавор, -ру и (о документе) дагавор, -ра муж.

(условие) умова, -вы жен.

мирный договор — мірны дагавор

договор о ненападении — дагавор аб ненападзенні

торговый договор — гандлёвы дагавор

договор о взаимопомощи — дагавор аб узаемадапамозе

гарантийный договор — гарантыйны дагавор

договорённость

дагаворанасць, -ці жен., дамоўленасць, -ці жен.

договорённый

дагавораны, дамоўлены

договорить

совер. дагаварыць