Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёжзилнорсуыьюя
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщя

доверчивость

даверлівасць, -ці жен.

доверчивый

даверлівы

довершать

несовер. давяршаць

завяршаць

довершаться

возвр., страд. давяршацца

завяршацца

довершение

давяршэнне, -ння ср.

завяршэнне, -ння ср.

в довершение всего — у дадатак да ўсяго

довершённый

давершаны

завершаны

см. довершить

довершить

совер. давяршыць

завяршыць

довершиться

давяршыцца

завяршыцца

доверять

несовер.

1) давяраць

2) (поручать) даручаць

доверяться

1) давярацца

2) страд. давярацца

даручацца

см. доверять