Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

засудить

совер. засудзіць, мног. пазасуджваць

засуетиться

совер. разг.

1) (начать суетиться) замітусіцца, (забегать) забегаць

2) (устать от суеты) забегацца

засуженный

засуджаны

засуживать

несовер. засуджваць

засуживаться

страд. засуджвацца

засунутый

засунуты, мног. пазасоўваны

запхнуты, мног. пазапіханы

засунуть

совер. засунуць, мног. пазасоўваць

(запихнуть) запхнуць, мног. пазапіхаць, пазапіхваць

засупоненный

засупонены, мног. пазасупоньваны

засупонивание

засупоньванне, -ння ср.

засупонивать

несовер. засупоньваць