Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закрылок

ав. закрылак, -лка муж.

закрытие

1) зачыненне, -ння ср.

2) закрыццё, -цця

3) загортванне, -ння ср., згортванне, -ння ср., складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

4) закрыванне, -ння ср., заплюшчванне, -ння ср.

см. закрывать 1, 3–5

закрытый

1) зачынены, мног. пазачыняны

2) закрыты, мног. пазакрываны

заслонены

3) закрыты

4) загорнуты, згорнуты, складзены

5) закрыты, мног. пазакрываны, заплюшчаны, мног. пазаплюшчваны

см. закрыть

при закрытых дверях — пры зачыненых дзвярах

с закрытыми глазами — з заплюшчанымі вачамі

закрыть

совер.

1) зачыніць, мног. пазачыняць

2) (покрыть) закрыць, мног. пазакрываць

(заслонить — ещё) засланіць, мног. пазасланяць

3) (прекратить, закончить) закрыць

4) (сложить, сомкнуть что-либо раскрытое) загарнуць, згарнуць, скласці

5) (глаза) закрыць, мног. пазакрываць, заплюшчыць, мног. пазаплюшчваць

см. закрывать

закрыться

1) зачыніцца, мног. пазачыняцца

2) (покрыться) закрыцца, мног. пазакрывацца

(заслониться) засланіцца

3) (прекратить существование, деятельность — об учреждении и т.п.) закрыцца

4) (сложиться, сомкнуться — о чём-либо раскрытом, развёрнутом) загарнуцца, згарнуцца, скласціся

5) (сомкнуться — о глазах) закрыцца, мног. пазакрывацца, заплюшчыцца, мног. пазаплюшчвацца

закрякать

совер. закракаць

закряхтеть

совер. разг. закрактаць, закрахтаць

закудахтать

совер. закудахтаць

закудрявиться

совер. закучаравіцца

закукарекать

совер. разг. закукарэкаць