Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закругление

прям., перен. закругленне, -ння ср.

закруглённость

закругленасць, -ці жен.

закруглённый

прич., прил. закруглены

закруглить

совер. прям., перен. закругліць

закруглиться

прям., перен. закругліцца

закруглять

несовер. прям., перен. закругляць

закругляться

возвр., страд. закругляцца

закружить

совер.

1) (начать вертеть кого-что) закруціць

2) (начать летать кругообразно) закружыць

закружиться

1) (начать кругообразно вертеться) закруціцца

2) (начать летать кругообразно) закружыцца

в голове закружилось — у галаве закруцілася (закружылася)

голова закружилась — галава закруцілася (закружылася)

закрутить

совер. в разн. знач. закруціць, мног. пазакручваць

закрутить кран — закруціць кран

ветер закрутил пыль — вецер закруціў пыл