оконце
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніокончание
1) (действие) заканчэнне, -ння
2) (конец) канец,
3)
окончательно
окончательный
канчатковы
оконченность
закончанасць, -ці
оконченный
закончаны, скончаны, кончаны
окончить
окончиться
закончыцца, скончыцца, кончыцца
окоп
акоп, -па
окопанный
абкапаны,