Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пригнетённый

прыгнечаны

пригнутый

прыгнуты

пригнуть

совер. прыгнуць

пригнуться

прыгнуцца

приговаривать

несовер.

1) (выносить приговор) прыгаворваць

прысуджваць

2) (говорить что-либо делая) разг. прымаўляць, прыгаворваць

приговариваться

страд. (присуждаться) прыгаворвацца

прысуджвацца

приговор

муж.

1) (судебный) прыгавор, -ру муж.

прысуд, -ду муж.

вынести приговор — вынесці прыгавор

оправдательный приговор — апраўдальны прыгавор

смертный приговор — смяротны прыгавор (прысуд)

привести приговор в исполнение — прывесці прыгавор (прысуд) у выкананне

2) (постановление) пастанова, -вы жен.

(решение) рашэнне, -ння ср.

3) перен. прысуд, -ду муж., прыгавор, -ру муж., вырак, -ку муж.

что ни слово — приговор — што ні слова — прысуд (вырак)

4) (прибаутка) обл. прымаўка, -кі жен., прыгаворка, -кі жен.

голова с поклоном, язык с приговором погов. — галава з паклонам, язык з прыгаворкай

приговорённый

прыгавораны

прысуджаны

приговорить

совер. прыгаварыць

прысудзіць

приговорка

разг., нар.-поэт. прымаўка, -кі жен., прыгаворка, -кі жен.