Verbum

предместье

прадмесце, -ця ср.

предмет

муж.

1) прадмет, -та муж.

(вещь) рэч, род. рэчы жен.

предметы домашнего обихода — прадметы (рэчы) хатняга ўжытку (хатнія рэчы)

предметы широкого потребления — прадметы шырокага ўжытку

2) (тема) прадмет, -та муж., тэма, -мы жен.

(вопрос) пытанне, -ння ср.

предмет спора — тэма (прадмет) спрэчкі, пытанне спрэчкі, спрэчнае пытанне

3) (объект) прадмет, -та муж.

аб’ект, -та муж.

предмет научного исследования — прадмет (аб’ект) навуковага даследавання

предмет насмешек — аб’ект (прадмет) насмешак

4) (дисциплина преподавания) прадмет, -та муж., дысцыпліна, -ны жен.

сдать экзамены по всем предметам — здаць экзамены па ўсіх прадметах (дысцыплінах)

5) разг. уст. (возлюбленный) каханы, -нага муж.

(возлюбленная) каханая, -най жен.

на сей предмет канц. разг. шутл. — наконт гэтага

на тот предмет, если канц. — на той выпадак, калі, у тым выпадку, калі

иметь в предмете уст. — мець на ўвазе (на мэце)

предмет любви — прадмет кахання, (возлюбленный) каханы, (возлюбленная) каханая

предметно

нареч. прадметна

предметность

прадметнасць, -ці жен.

предметный

1) прадметны

(вещественный) рэчыўны

2) (тематический) прадметны

тэматычны

предметный указатель — прадметны паказальнік

предмобилизационный

перадмабілізацыйны

предмостный

перадмаставы

предмостное укрепление воен. — перадмаставое ўмацаванне

предмостье

перадмосце, -ця ср.

предназначать

несовер. прызначаць

(судить) судзіць

см. предназначить

предназначаться

страд. прызначацца