Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёилмноруыюя

затыкание

затыканне, -ння ср.

затыкать

I \(заты́кать\)

совер. (начать тыкать I) разг. затыкаць, заторкаць, пачаць тыкаць

II \(заты́кать\)

совер. (начать тыкать II) прост. пачаць тыкаць

III \(затыка́ть\)

несовер.

1) затыкаць

2) перен. прост. затыкаць

затыкать рот (горло, глотку) кому — затыкаць рот (горла, глотку) кому

затыкаться

возвр., страд. затыкацца

затылок

муж. патыліца, -цы жен.

становиться в затылок — станавіцца адзін за другім (за адным)

затылочный

патылічны

затыльник

(у пулемёта) воен. затыльнік, -ка муж.

затычка

разг. прям., перен. затычка, -кі жен.

затюканный

зацюканы

затюкать

совер. прост.

1) (топором и т.п.) зацюкаць, пачаць цюкаць

2) (убить ударами) забіць, зацюкаць

затюкованный

запакаваны, зацюкаваны