затыкать

I \(заты́кать\)

совер. (начать тыкать I) разг. затыкаць, заторкаць, пачаць тыкаць

II \(заты́кать\)

совер. (начать тыкать II) прост. пачаць тыкаць

III \(затыка́ть\)

несовер.

1) затыкаць

2) перен. прост. затыкаць

затыкать рот (горло, глотку) кому — затыкаць рот (горла, глотку) кому

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)