Verbum

предрекание

уст. прадраканне, -ння ср., прадказанне, -ння ср., прадказванне, -ння ср.

предрекать

несовер. уст. прадракаць, прадказваць

предрекаться

страд. прадракацца, прадказвацца

предречённый

прадрачоны, прадказаны

предречь

совер. книжн. прадрачы, прадказаць

предрешать

несовер.

1) прадрашаць, вырашаць (наперад)

2) (предопределять) прадвызначаць

вызначаць (наперад)

(обусловливать) абумоўліваць

предрешаться

страд.

1) прадрашацца, вырашацца (наперад)

2) прадвызначацца

вызначацца (наперад)

абумоўлівацца

см. предрешать

предрешённый

1) прадрашоны, вырашаны (наперад)

2) прадвызначаны

вызначаны (наперад)

абумоўлены

см. предрешить

предрешить

совер.

1) прадрашыць, вырашыць (наперад)

2) (предопределить) прадвызначыць, вызначыць (наперад)

(обусловить) абумовіць

предродовой

перадродавы