одолевать
несовер.
1) (побеждать) адольваць, перамагаць, асільваць
2) перен. (завладевать, подчинять себе) адольваць, апаноўваць
меня одолевает сон — мяне адольвае сон
3) перен. (овладевать) разг. адольваць, асільваць
4) перен. (мучить, лишать покоя) апаноўваць
мучыць, замучваць
кашель одолевает — кашаль мучыць (замучвае)
мухи одолевают — мухі апаноўваюць
одоление
уст. адоленне, -ння ср.
(неоконч.) адольванне, -ння ср.
перамаганне, -ння ср.
см. одолеть 1
одолеть
совер.
1) (победить) адолець, перамагчы, асіліць
одолеть противника — адолець (перамагчы, асіліць) праціўніка
2) перен. (завладеть, подчинить себе) адолець, апанаваць
скука одолела — нуда апанавала
лень одолела — лянота апанавала
3) перен. (овладеть) разг. адолець, асіліць
одолеть математику — адолець (асіліць) матэматыку
4) перен. (замучить, лишить покоя) апанаваць
замучыць
кашель одолел — кашаль замучыў
мухи одолели — мухі апанавалі
одолжать
несовер.
1) (давать в долг) пазычаць (каму)
2) (оказывать услуги) уст. услужваць (каму), рабіць паслугу (ласку) (каму)
одолжаться
1) пазычаць (у каго)
2) (пользоваться услугами) карыстацца паслугамі (ласкай)
одолжение
ср. паслуга, -гі жен., ласка, -кі жен.
сделайте одолжение — зрабіце ласку
одолженный
(данный в долг) пазычаны (каму)
одолжить
совер.
1) (дать в долг) пазычыць (каму)
одолжить кому-либо тысячу рублей — пазычыць каму-небудзь тысячу рублёў
2) (оказать услугу) уст. услужыць (каму), зрабіць паслугу (ласку) (каму)
одолжиться
1) пазычыць (у каго)
2) (пользоваться услугами) пакарыстацца паслугамі (ласкай)