Verbum

топанье

ср. тупанне, -ння ср., тупаніна, -ны жен.

топать

несовер. в разн. знач. тупаць

топенант

мор. тапенант, -та муж.

топика

в разн. знач. топіка, -кі жен.

топинамбур

бот. тапінамбур, -ру муж.

топить

I несовер. (печки) паліць (у печы)

(обогревать) ацяпляць

II несовер. (сало и т.п.) тапіць

(молоко) адтопліваць

III несовер.

1) тапіць

топить вражеские суда — тапіць варожыя судны

2) перен. разг. тапіць

подсудимые топили друг друга — падсудныя тапілі адзін другога

топиться

I несовер. возвр., страд. (о печи) паліцца

(обогреваться) ацяпляцца

см. топить I

II несовер. возвр., страд. (о сале и т.п.) тапіцца

(о молоке) адтоплівацца

см. топить II

III несовер.

1) (тонуть) тапіцца

2) страд. тапіцца

см. топить III

топка

жен.

1) (действие) паленне, -ння ср.

ацепліванне, -ння ср.

см. топить I

2) (часть печи) топка, -кі жен.

(печь) печ, род. печы жен.

топкий

I (о дровах, печи и т.п.) паліўны

(дающий много тепла) палкі

II (болотистый) гразкі, багністы

топко

безл. в знач. сказ. разг. гразка

здесь топко — тут гразка