Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёилнорстуфхчшыьэюя
аежиоуыюя

праведность

праведнасць, -ці жен.

праведный

рел. книжн. праведны

праветь

несовер. полит. правець

правёж

муж. ист. правеж, -вяжу муж.

катаванне, -ння ср.

правёжный

правежны

катавальны

правило

I \(пра́вило\)

в разн. знач. правіла, -ла ср.

по всем правилам искусства — па ўсіх правілах майстэрства

по всем правилам — па ўсіх правілах

положить себе за правило (правилом) — узяць сабе за правіла

как правило — як правіла

II \(прави́ло\)

ср.

1) стр., сапожн. правідла, -ла ср.

2) (руль) уст. стырно, -на ср.

3) охот. хвост, род. хваста муж.

правильно

1) нареч. правільна

2) в знач. сказ. разг. правільна

правильность

правільнасць, -ці жен.

правильный

I \(пра́вильный\)

в разн. знач. правільны

II \(прави́льный\)

(к правило II 1) правільны

правильщик

правільшчык, -ка муж.