Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

златоуст

уст. шутл. залатавуст, -та муж.

златоцвет

бот. грымотнік, -ку муж.

злачный

уст. пладавіты, урадлівы

злачное место шутл., ирон. — пажыўное месца

злее

сравнит. ст.

1) нареч. больш злосна

больш сярдзіта

больш люта

см. зло II

2) прил. больш злы

больш ліхі

больш злосны

больш сярдзіты

больш люты

см. злой

злейший

превосх. ст. страшэнны, люты

злейший враг — люты вораг

злеть

несовер. разг. злець, станавіцца злым (злосным)

злить

несовер. злаваць, раззлоўваць

злиться

злаваць, злавацца

зло

I ср.

1) зло, род. зла ср., ліха, -ха ср.

(беда) бяда, -ды жен.

наделать много зла — нарабіць шмат зла

умышлять зло уст. — задумваць зло

употреблять во зло что-либо — злоўжываць чым-небудзь

2) (досада, злость) злосць, род. злосці жен.

зло берёт — злосць бярэ

со зла — са злосці

как на зло — як на злосць, як на ліха

зла не помнить на ком — не злаваць на каго

из двух зол выбирать меньшее — з двух ліх (бед) выбіраць меншае (меншую)

II нареч. злосна

(сердито) сярдзіта

(жестоко) люта

см. злой

зло пошутить над кем — злосна пажартаваць з каго

злоба

злосць, род. злосці жен.

бешеная злоба — лютая злосць, шалёная злосць

дышать злобой на кого — дыхаць злосцю на каго

злоба дня — злоба дня

по злобе — па злосці