Verbum

древнейший

превосх. ст. найстаражытнейшы, найстаражытны, самы старажытны

древнеперсидский

старажытнаперсідскі

древнерусский

старажытнарускі

древнетюркский

старажытнацюркскі

древнецерковнославянский

лингв. старажытнацаркоўнаславянскі

древние

мн. сущ. старажытныя людзі

древний

1) старажытны

(старинный) старадаўні

древний мир — старажытны свет

древняя история — старажытная гісторыя

древний обычай — старадаўні (старажытны) звычай

2) (очень старый) вельмі стары

древний старик — вельмі стары чалавек

древняя старуха — вельмі старая жанчына

древность

1) старажытнасць, -ці жен.

в глубокой древности — у глыбокай старажытнасці

музей древностей — музей старажытнасцей

2) (давность) старадаўнасць, -ці жен.

древность этой монеты не подлежит сомнению — старадаўнасць гэтай манеты не выклікае сумнення

древо

уст. поэт. дрэва, -ва ср.

древовидный

бот. дрэвападобны