впечатлительный
уражлівы
впечатляемость
уражальнасць, -ці жен.
впечатлять
несовер. рабіць уражанне, уражаць
уражваць
впечатляющий
разг.
1) прич. які (што) робіць уражанне, які (што) уражае, які (што) уражвае
2) прил. уражальны