Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вспучивать

несовер. успучваць

(живот) безл. успушваць

вспучиваться

1) успучвацца

успушвацца

2) страд. успучвацца

вспучить

совер. успучыць

(живот) безл. успушыць

вспучиться

успучыцца

успушыцца

вспушить

совер. прост. узбіць

зрабіць пушыстым, пульхным

вспушиться

зрабіцца пушыстым, пульхным

вспылить

совер. ускіпець

узгарэцца

вспыльчиво

нареч. запальчыва

вспыльчивость

запальчывасць, -ці жен.

вспыльчивый

запальчывы