Verbum

одиночный

в разн. знач. адзіночны

одиночный полёт ав. — адзіночны палёт

одиночное заключение — адзіночнае зняволенне

одиночный выстрел — адзіночны стрэл

один-единственный

разг. адзін-адзінюткі

одиозность

адыёзнасць, -ці жен.

одиозный

адыёзны

одиссея

адысея, -сеі жен.

одичавший

прил. здзічэлы, адзічэлы

одичалость

здзічэласць, -ці жен., адзічэласць, -ці жен.

одичалый

здзічэлы, адзічэлы

одичание

здзічэнне, -ння ср., адзічэнне, -ння ср.

одичать

совер. здзічэць, адзічэць