проводы
праводзіны, -наў ед. нет, провады, -даў ед. нет
проводящий
1) прич. які (што) праводзіць
см. проводить I
2) прил. физ. праводзячы
провоевать
совер. праваяваць
провоевал три года — праваяваў тры гады
провожание
ср. праводзіны, -дзін ед. нет
см. провожать
провожатая
павадырка, -кі жен.
(проводница) правадніца, -цы жен.
провожатый
павадыр, -ра муж.
(проводник) праваднік, -ка муж.
провожать
несовер. в разн. знач. праводзіць
(отправлять) выпраўляць
провожать до ворот — праводзіць да варот
провожать сына на фронт — праводзіць (выпраўляць) сына на фронт
провожать поезд глазами — праводзіць поезд (цягнік) вачамі
провоз
правоз, -зу муж.
цена за провоз — цана за правоз